JB HUTTO (1926 - 1983)

video

Joseph Benjamin Hutto (°26 april 1926, Blackville, South Carolina) verhuisde op jonge leeftijd naar Georgia; Samen met zijn drie broers én evenveel zussen trad hij op als The Golden Crown Gospel Singers, die de muziek in de lokale kerken verzorgden (vader was predikant). Na de dood van vader verhuisde de familie naar Chicago. Hutto deed zijn diensttijd als vrachtwagenchauffeur in de Koreaanse Oorlog.

In Chicago speelt hij eerst drums, later piano, dan gitaar. Na een ontmoeting met Elmore James legt hij zich toe op de slide-techniek. Met enkele vrienden vormt hij een band, The Hawks, waarmee hij vooral in het lokaal clubcircuit speelt en enkele opnamen maakt.

Eind jaren ’50 geraakte hij ontgoocheld in de muziek (té weinig verdienen, zeker?) en werkte hij als huisbewaarder in een begrafeniscentrum. Pas in 1963, met de dood van mentor James, hervat hij zijn carrière met ’n nieuwe band. In 1966 verschijnt een eerste album, “Master of Modern Blues” op Testament Records. In 1968 verschijnt z’n doorbraakalbum ‘Hawk Squat’ (Delmark). Na de dood van Hound Dog Taylor ‘erft’ hij een tijdje diens begeleidingsgroep, the Houserockers.
Op het einde van de jaren ’70 vinden we hem terug in Boston met een nieuwe groep, die hij simpelweg The New Hawks noemde. Met die groep nam hij een aantal albums op.

Naast zijn fenomenale slide-techniek (hij mag gerust naast Elmore James en Hound Dog Taylor staan) is ook hij ook showman: roze outfits, gekke hoofddeksels… Hij had de gewoonte om iedere show een wandeling doorheen het publiek te maken. Op 2 maart 1980 trad hij in de Banana Peel op als The JB Hutto Blues Band. Valco noemde een gitaar naar hem: the JB Hutto Montgomery Airline.

Begin jaren ’80 wordt kanker vastgesteld. Hij sterft aan de gevolgen op 12 juni 1983. twee jaar na zijn dood wordt hij opgenomen in de Hall of Fame van de Blues Foundation. Zijn muziek wordt levendig gehouden door neefje, Lil’ Ed Williams & The Blues Imperials.